Ζητείται αριστούχος της Ά Γυμνασίου!

Μια οικογένεια ζούσε με το μισθό του πατέρα (650 ευρώ) και μαζί με κάποιο εισόδημα από δευτερογενή πηγή (350 ευρώ) η οικογένεια είχε συνολικό εισόδημα 1000 ευρώ. 

Επειδή όμως η οικογένεια είχε αυξημένες καταναλωτικές ανάγκες  είχε λάβει στο παρελθόν και ορισμένα δάνεια ζούσε κουβαλώντας ένα χρέος, το οποίο κάθε τόσο "ανακύκλωνε". Που και που ζοριζόταν αλλά ευτυχώς είχε κανονίσει το χρωστούμενο κεφάλαιο να μην το πληρώνει και πλήρωνε μόνο τόκους. Έτσι  είχε καταφέρει τα τελευταία χρόνια να έχει εισόδημα 1000 ευρώ, να ζει με 1200 ευρώ, να πληρώνει και τους τόκους και το μόνο πρόβλημα (χάριν ανακύκλωσης) ήταν ότι αυξανόταν το χρωστούμενο κεφάλαιο.

Μια μέρα έγινε ένα "μπουμ" με τις τράπεζες και σφίξανε οι κ΄.... και ζητούσαν πίσω τα λεφτά τους ...και η οικογένεια έπρεπε να μπει σε πρόγραμμα ... Αποφάσισαν να ξεχάσουν τη σπάταλη ζωή που κάνανε με τα δανεικά. Τότε, μπήκανε τα δάνεια σε ένα πρόγραμμα ειδικό και κανονίστηκε μια "περίοδος χάριτος", και τέλος πάντων μεγάλο ναυάγιο. Πως λέμε μνημόνιο.... 

Έπρεπε να ζουν με λιγότερα από τα χίλια ευρώ μηνιαίως, για να μειώσουν το χρωστούμενο κεφάλαιο.

Όμως, η κρίση ήταν γενική και πολύ κακιά. Η γκαντεμιά ήτανε μεγάλη. Πολύ κακιά και πολύ μεγάλη: Ο πατέρας απολύθηκε από τη δουλειά του και έπρεπε να ζήσουν με τα 350 ευρώ της μάνας. (65% περικοπή). Δράμα...

Όλα αυτά, έγιναν σε ένα γνωστό μου που τον είχα χάσει για μερικά χρόνια, τον ξανασυνάντησα προχτές και άρχισε να μου λέει τα νέα του:

"Όλα αυτά τα χρόνια δεν του είχε λείψει τίποτα. Παράλληλα, με δραματικές οικονομίες, είχε καταφέρει τα τελευταία χρόνια να πληρώνει τους τόκους αλλά και να μειώσει το χρέος στην τράπεζα..." Αληθινός νοικοκύρης. Τον θαύμασα!  

Δεν το πιστεύετε; Να το πιστέψετε!

Άλλωστε δεν είναι ο μόνος. 

Εδώ στην πόλη ο Δήμαρχος είναι μια τέτοια περίπτωση ακριβώς. Πέτυχε, αναλόγως των μεγεθών, λίγο περισσότερα:

(1) Ισχυρίζεται ότι οι περικοπές των τακτικών πόρων ήταν 65%

(2) Ισχυρίζεται ότι «μείωσε το χρέος» κατά 9 εκατομμύρια ευρώ

Αλλά 

(3) «περιέκοψε σπατάλες», -ευτυχώς λέει- γιατί το χρέος θα ήταν 25 εκατομμύρια μεγαλύτερο.

Ασφαλώς, κάποιο από τα παραπάνω είναι ψέμα.

Ανεξάρτητα από τη θλιβερή πραγματικότητα,

που προσπαθούν να μας κρύψουν, ακόμα και ένας μαθητής της Α΄ τάξης του Γυμνασίου μπορεί να διακρίνει ότι δεν  υπάρχει καμία περίπτωση να ισχύουν ταυτόχρονα όλα τα παραπάνω.

Αυτές οι προεκλογικές συνεντεύξεις του κ. Κασιμάτη είναι πάντα υπέροχες. 

Εδώ βρίσκεται η συνέντευξη που σχολιάζεται. 

http://www.ipolimas.gr/index.php/korydallos