Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Να σταυρώσω έναν γνώριμο τουλάχιστον...


https://twitter.com/Foteinopoulos_p/status/544138165137973248

Mιλωντας με το Harry στο twitter

Συζητώντας πριν από λίγο με το Harry στο twitter είχαμε μια σημαντική διαφωνία την οποία παραθέτω. 
Απορώ πως υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν τόσο στενά το ζήτημα της ανάπτυξης και νομίζω ότι είναι τυχερός με τέτοια πράγματα τα οποία γράφει που ήταν προχωρημένη η ώρα και δεν τον πήρε χαμπάρι ο Άδωνις.

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

12 λεπτά, The Doors

Σε όλες τις συζητήσεις τους αρχίζουν μια "πολιτική" τοποθέτηση με τη φράση "ΦΟΒΑΜΑΙ". Όλα αυτά τα χρόνια φοβίζουν εμάς, πέτυχαν και ζητούν με αυτό το επιχείρημα να συνεχίσουν την καταστροφή. Αποτελούν λοιπόν, την πιό "ακραία" δύναμη και ας υποτίθεται ότι εκπροσωπούν τη "μετριοπάθεια".
Οι "Ακτιβιστές του φόβου", αυτή τη φορά έχουν δίκιο να φοβούνται. Κανείς πια δεν τους πιστεύει. Έρχεται το τέλος.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

«ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΣΤΑΘΕΙΑΣ»

Η έννοια της «πολιτικής αστάθειας», συνδυάζεται συστηματικά αυτή την περίοδο με την ενδεχόμενη εκδήλωση «κοινωνικής αναταραχής», αλλά και συγχέεται σκόπιμα με την έννοια της «δημοκρατικής ομαλότητας» υπό την κλασσική ουσία της ικανότητας για εύρυθμη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών.
Αυτή η καλλιεργούμενη σύγχυση, αφενός εξυπηρετεί τη γενική προπαγάνδα στο πλαίσιο της συντηρητικής κινδυνολογίας αλλά ταυτόχρονα στην ειδικότερη φάση που διανύουμε επιδιώκει να χρεώσει προκαταβολικά την επερχόμενη (πολύ δυσάρεστη) εξέλιξη των αποτελεσμάτων που παράγει η αποτυχημένη συνταγή των τελευταίων ετών, στην αντιπολίτευση και ιδιαίτερα στην Αξιωματική Αντιπολίτευση.
«Φταίει η αντιπολίτευση επειδή το ποσοστό της στις δημοσκοπήσεις είναι τέτοιο που προαναγγέλλει την πολιτική αλλαγή» !!!
Ωστόσο, αυτή η διαρκής απόπειρα «ενοχοποίησης των άλλων για τα αποτελέσματα των δικών τους επιλογών» δεν μπορεί να απευθύνεται, πλέον, έστω και στους πιο αδαείς.  
Παράλληλα, όταν αναφέρονται σε «πολιτική αστάθεια», ομολογούν και επιβεβαιώνουν την κραυγαλέα δυσαρμονία μεταξύ του σημερινού χαρακτήρα της κυβέρνησης ως προς τη βούληση του εκλογικού σώματος.
Επιφανής αστός πολιτικός και όχι κάποιος έξαλλος αριστεριστής διατύπωσε σε πολύ προγενέστερο χρόνο την παραστατική φράση «στη δημοκρατία δεν  υπάρχουν αδιέξοδα», αναφερόμενος άμεσα στην αυτονόητη δυνατότητα των εκλογών…
Η πολιτική σταθερότητα, στις δημοκρατίες επιτυγχάνεται με την καταγραφή και αποτύπωση των πολιτικών συσχετισμών μέσα από εκλογές (και αυτή είναι η βασικότερη αναφορά του αντιπροσωπευτικού συστήματος στην έννοια της λαϊκής κυριαρχίας).

Η πολιτική σταθερότητα από μόνη της, δεν αποτελεί αγαθό.
Τα σχετικά επιχειρήματα είναι πολλά, εμφανή και εύκολα (ως ακολούθως):
Πολιτική αστάθεια, με πιο προχωρημένα τυπικά στοιχεία από εκείνα που προφασίζεται ο κ. Σαμαράς (και αναπαράγει συστηματικά το φιλικό του δημοσιογραφικό κατεστημένο) γνώρισε για μεγάλα διαστήματα στο παρελθόν η γειτονική Ιταλία αλλά  δεν αντιμετώπισε εξαιτίας αυτού του γεγονότος κανένα πρόβλημα στη λειτουργία του κράτους.
Πολιτική σταθερότητα είχαμε και το 1968 στην Ελλάδα, αλλά είχαμε χούντα. Το πολίτευμα αυτό εναποθέτει γύψο, για τη σταθεροποίηση των άρρωστων μελών του ασθενή (είναι γνωστές οι σχετικές αναφορές του δικτάτορα της επταετίας)…  
Πολιτική  σταθερότητα επιβλήθηκε συχνά σε πολλές χώρες του κόσμου με πολέμους, ή με βίαια καθεστώτα, είναι μακρύς ο κατάλογος και αποκαλυπτικός.  Δείχνει ιστορικά πως η έννοια της πολιτικής  σταθερότητας δεν σημαίνει τίποτα από μόνη της.

Αφήστε τη δημοκρατία να λειτουργήσει…