Κάποια διαστήματα της ζωής μου, έχω υπηρετήσει «γραμμές». Με
μεγάλη επιμονή, με μεγάλη συνέπεια, με αυτοθυσία. Το έκανα όμως,όταν το πίστευα
και μόνο επειδή το πίστευα.
Ανένταχτος σήμερα.
Αλλά, Ανένταχτος αισθάνομαι και «για χτες», αφού η μόνη
δέσμευση στην οποία πάντοτε υπάκουσα ήταν η αυτοδέσμευσή μου. Δεν συμβιβάστηκα στην
ενσωμάτωση από μηχανισμούς ούτε υπηρέτησα κάτι άλλο από αυτά που ο ίδιος θεώρησα
σκοπό, (σκοπό ικανό να αποτελεί κίνητρο αυτοδιάθεσης σε ένα έργο).
Το σημαντικό κάθε διαδρομής, είναι να «νιώθεις καλά» και «να
βελτιώνεσαι».
Αυτά τα δύο επιδρούν στους « προσωπικούς απολογισμούς» μου,
τοποθετημένα στην κορυφή των νοημάτων της συμμετοχής σε οποιαδήποτε συλλογικότητα.
Ο υγιής τρόπος συμμετοχής των μελών μιας συλλογικότητας,
εμπεριέχει υποχρεωτικά το δικαίωμα για διαρκή ελεύθερη έκφραση και καθαρή
διατύπωση άποψης. Αδιαπραγμάτευτα.
Η αδιαπραγμάτευτη διατύπωση άποψης, εκ μέρους των ατόμων,
είναι προϋπόθεση για την αποτελεσματική διαδικασία επιδιωκόμενης δημοκρατικής
σύνθεσης στο πλαίσιο μιας ομάδας.
Υπό την έννοια αυτή, η διατύπωση καθαρών θέσεων από όλα τα
μέλη μιας ομάδας, δεν είναι μόνο δικαίωμα, αλλά και άγραφη υποχρέωση. Αφού,
κάθε άποψη που «κρατάς για τον εαυτό σου», αλλοιώνει συσχετισμούς σκέψεων,
στερεί δύναμη και δημιουργικότητα από τον «κοινό νου» της ομάδας.
Παροτρύνω όλους, ιδιαίτερα σε κρίσιμες φάσεις να τοποθετούνται
καθαρά με την άποψή τους, ακούγοντας και απαιτώντας να ακούσουν και την άλλη
άποψη, την οποία επίσης πρέπει να εξετάζουν προσεκτικά.
Όποια και
αν είναι η εξέλιξη μιας προσπάθειας, στο τέλος να νιώθουμε καλά και να
βελτιωνόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αρκεί να υπάρχει αξιοπρέπεια.