Σάββατο 30 Μαρτίου 2019

Όλοι μαζί - για τον Κορυδαλλό με την προοδευτική συνεργασία των ονείρων μας.

Να ξεκαθαρίσω αρχικά ότι πιστεύω πως "έχεις δικαίωμα να πηγαίνεις για την πόλη όπου θεωρείς καλύτερα". Και το σωστό είναι, όπως και αν επιλέγει καθένας, να παρακολουθούμε το σκεπτικό του, να αξιολογούμε την αιτία και το αποτέλεσμα.

 Δεν είναι καλή μέθοδος αντιμετώπισης η καχυποψία και η απόδοση κινήτρων για τη βαθμολόγηση των επιλογών, που κάνουν συναγωνιστές και σύντροφοι, γιατί έτσι καταργείται η συζήτηση και δημιουργούνται αποστάσεις, κρίση εμπιστοσύνης, και βλαβερές προσωπικές έχθρες.

Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή για τον καλύτερο τρόπο που θα γίνουν τα πράγματα. Για αυτό στον προοδευτικό χώρο σχεδόν πάντα διαφωνούσαμε στη μανέστρα.
Ειδικά μάλιστα στο χώρο της αριστεράς αποτελεί παράδοση ο πλουραλισμός και η ατελείωτη ζύμωση καμιά φορά να γίνεται πρόβλημα για την αποτελεσματικότητα ή να λαμβάνει χαρακτηριστικά περιττής φλυαρία και μιζέριας.
Η κοινωνική πρόοδος, όπως λένε και σημαντικά θεωρητικά κείμενα, που ερμηνεύουν την ιστορία, επιτυγχάνεται με διαρκείς συγκρούσεις. Όσοι -όσοι αναφερόμαστε- προοδευτικοί, το συνηθέστερο είναι να επιδιώκουμε αυτό το στόχο με τη δημιουργία οργανωμένης δράσης. Ε λοιπόν, με συγκρούσεις δεν προχωράει μόνο η κοινωνική εξέλιξη. Συγκρούσεις υπάρχουν και στο ίδιο το υποκείμενο της οργάνωσης. Είναι μια αιτία που δημιουργούνται στο χώρο της αριστεράς πολλές εκφράσεις και οργανώσεις. Είναι μια αιτία, που συχνά ο παρατηρητής της άλλης πλευράς, (συντηρητικής κουλτούρας) δυσκολεύεται να καταλάβει και να παρακολουθήσει τις διαφορές. Άλλωστε στην Ελλάδα υπήρχε μια περίοδος που όλοι από το "κέντρο" και πέρα μέχρι την τότε ΕΔΑ και ακόμα πιο πέρα, θεωρήθηκαν και αντιμετωπίστηκαν ως κομμουνιστές, αλλά φυσικά ο χώρος της ιστορικής Ένωσης Κέντρου και ο χώρος της ΕΔΑ δεν ήταν ένα πράγμα ούτε επίσης στο εσωτερικό τους υπήρχε ιδεολογική συνοχή και ξεκάθαρες απαντήσεις φυσιογνωμίας.

Πολύ περισσότερο, όταν μιλάμε για διαφωνίες αυτοδιοικητικού χαρακτήρα και για την ενδεχόμενη "διαίρεση" που προκαλούν οι διαφορετικές επιλογές στο εσωτερικό των παραδοσιακών πολιτικών εκφράσεων, είναι μεθοδολογικά αδόκιμο να ερευνούμε μονομερώς τις συμπεριφορές από την πλευρά της ιδεολογικής καθαρότητας. Κατά αυτόν τον τρόπο, μάλιστα, σχεδόν σε όλη την Επικράτεια θα παρατηρήσουμε κραυγαλέες ασυνέπειες (οι οποίες δικαίως διαπιστώνονται, αλλά η αυτοδιοίκηση αποτελεί κατά κανόνα μέρος του προβλήματος και όχι δημιουργό του).
Ωστόσο, για λόγους σκοπιμότητας ο καθένας επιδιώκει να θεωρητικοποιήσει τη στάση του και να την τοποθετήσει εντός μιας υποτιθέμενης αρμονίας, γιατί η επίκληση της ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας και η συνεπής δράση ως προς αυτή, συνδέεται με την πρόσκληση - υποκίνηση - συστράτευση σε ένα "όραμα". Και το "όραμα" λειτουργεί ως κινητήρια δύναμη συσπείρωσης. Η συσπείρωση, δυναμώνει όταν η ηγεσία πείθει ότι ακολουθεί πιστά το δρόμο του οράματος και αποδυναμώνεται σε βαθμό διάλυσης όταν οι πολίτες (βλ. ...οι μάζες) αντιληφθούν ότι οι πρωταγωνιστές - ηγέτες κινούνται με διαφορετικές, άσχετες με το "όραμα" σκοπιμότητες και κίνητρα.

Υπό την έννοια αυτή, πριν από ένα μήνα σχεδόν, σχολίασα ιδιαιτέρως επικριτικά τον κεντρικό τίτλο δημοσιεύματος (κατά την εκτίμησή μου ο συντάκτης παραπλανήθηκε από τα γνωστά κέντρα υπαγόρευσης),  με τον ακόλουθο τρόπο:

Μαγικό προοδευτικό ραβδί;

"Προοδευτική συνεργασία", ο σημερινός τίτλος της ΕΦΣΥΝ για τον Κορυδαλλό. Λοιπόν, εμείς δεν βλέπουμε καμιά προοδευτική συνεργασία, βλέπουμε μια προσχώρηση στον κυβερνητισμό και ένα "νεο-αριστερό" παραγοντικό σύστημα που σκάει μύτη στην αυτοδιοίκηση, μάλιστα σε πλήρη αναντιστοιχία με το πνεύμα του νέου αναλογικού νόμου. Είναι γνωστό ότι εμείς δεν προσχωρήσαμε, παλέψαμε σκληρά και συνεχίζουμε. Οι επιλογές αυτές πρέπει να ηττηθούν και οι διάφοροι διαγκωνιζόμενοι, μπορούν να κάνουν τις επιλογές τους και να πηγαίνουν όπου θέλουν, δεν πρόκειται να εμπλακούμε σε προσωπικές αψιμαχίες. Για το που ακριβώς πηγαίνει όμως όμως αυτός ο δρόμος που τράβηξαν αρκεί να παρατηρήσουμε ποιοί βρίσκονται δίπλα τους, με ποιούς πάνε να το κάνουν αυτό, ποιοί είναι οι νέοι συναγωνιστές τους. Και στον Κορυδαλλό, υπάρχουν 25 χρόνια αντιπαράθεσης με αυτό το σύστημα, πολλά γραπτά και προφορικά ντοκουμέντα και υπάρχουμε και όλοι εμείς, μάρτυρες και συμμέτοχοι της ιστορίας, που δεν συνθηκολογήσαμε. Εργαζόμαστε για μεγάλη αυτοδιοικητική συμμαχία με δυνατότητες απάντησης στην προοδευτική μασκαράτα που απέκτησε το αυτοδιοικητικό κατεστημένο. Και θα τα καταφέρουμε. Όποιος νομίζει ότι βαστάει στα χέρια του το μαγικό προοδευτικό ραβδί, να μαρκάρει μερικούς από τη σειρά των παλαιοκομματικών παραγόντων και να τους αποκαλεί "προοδευτικούς", να τσεκάρει και όσους δεν συμφωνούν και να υπονοεί ότι κινούνται "εκτός", υποσχόμαστε ότι δεν μπορεί να το κάνει κατά μέτωπο χωρίς να υποστεί τις συνέπειες της πολύ ηχηρής και ανάλογης απάντησης. Η 16χρονη πόλη, με σήματα, σύμβολα, με πολύ μεγάλη ομάδα πολιτών, με τα μαχητικά ιστολόγια σε πλήρη δράση θα είναι στη μάχη αυτών των δημοτικών εκλογών. Όσο για το ρεπορτάζ της εφημερίδας, είναι προφανές ότι παρά την προσπάθεια, στερείται σημαντικών στοιχείων και γεγονότων που παραμένουν άγνωστα, για αυτό δεν αποδίδει το συσχετισμό. Η ώρα πλησιάζει, το ρεπορτάζ της ανατροπής θα γράφεται με εκπλήξεις και με απρόβλεπτα. Αυτά τα "απρόβλεπτα" είναι που διαμορφώνουν την ιστορία.

 Αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλους τους ανυπότακτους πολίτες.

Είναι πιό υγιές και σίγουρα πιο ωφέλιμο να σταθούμε ειλικρινείς και να υπερβούμε τις σκοπιμότητες αυτής της αναπόφευκτης, όπως ήρθαν τα πράγματα, συζήτησης. Παραθέτω την ακόλουθη οπτική, στην κατεύθυνση αυτή:

Ιδιαιτέρως για την περίπτωση του Κορυδαλλού, είναι μια άποψη, να υποστηρίζουν -όποιοι- αναφερόμενοι προοδευτικοί, την ιδέα ότι ήταν καλύτερο που επέλεξαν αντί (πχ) της παραπέρα διεύρυνσης, ανανέωσης και ισχυροποίησης μιας πραγματικά προοδευτικής συμμαχίας γύρω από το "πάμε αλλιώς", τη διαίρεση, την αποδυνάμωσή και τον πολιτικό αφοπλισμό του, ώστε να ακολουθήσουν μια διεισδυτική πολιτική στο κέντρο εξουσίας, γνωρίζοντας ότι εκεί εκπροσωπείται (επίσημο χρίσμα) το ΚΙΝΑΛ αλλά και η άλλη πλευρά, η καθαρή, επίσημη Δεξιά του κ. Κεφάλα κλπ. 

Δεν επιτρέπεται όμως να αναφέρουν ότι πρόκειται περί προοδευτικής συνεργασίας -συμμαχίας.  Γιατί εκτός από το προφανές άλμα και την ιδιοτέλεια αυτού του "λάθους", η συγκεκριμένη αναφορά τοποθετεί εμμέσως εμάς, τους άλλους, εκτός προοδευτικού χώρου. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται -και- για συνειδητούς συμμάχους του "Πάμε Αλλιώς", με συμβολή και χειροπιαστή παρουσία, οι οποίοι μέσω των διαδικασιών που ακολουθήθηκαν ουσιαστικά εκδιώχτηκαν, έχοντας να διαλέξουν ανάμεσα στην υποταγή της (αμφισβητούμενων μάλιστα εσωτερικών διαδικασιών) κομματικής χειραγώγησης και στην υγιή ενεργητική διαφωνία.  Σχ σύνδεσμος: "παρέμβαση 23/01, 16χρονη πόλη"

Εφόσον λοιπόν δεν πρόκειται για προοδευτική συμμαχία αλλά για μια απόπειρα επίδρασης στη συμμαχία του κυρίου Κασιμάτη προκύπτουν αναπάντητα ερωτήματα, τα οποία δεν μπορεί να ξεπεραστούν ως αυτονόητα:
Γιατί ο κύριος Κασιμάτης, παρομοίων πολιτικών και ίδιας πολιτικής ρίζας με τον κύριο Δημόπουλο, έχοντας έντονα στοιχεία της επίσημης ΝΔ και των ΑΝΕΛ στο συνδυασμό του (χτες και σήμερα), αποτελεί "προοδευτική συνεργασία" και δεν αποτελεί / δεν διερευνήθηκε ποτέ η περίπτωση συνεργασίας με τον δεύτερο, ο οποίος μάλιστα δεν έχει κομματικό χρίσμα; Ή επίσης ο κύριος Νίκος Χουρσαλάς, προερχόμενος μεν από τον αντίθετο χώρο, όμως αμιγώς αυτοδιοικητικός, μη δογματικός και τελικά άνευ χρίσματος; Γιατί δεν διερευνήθηκε η περίπτωση συνεργασίας ακόμη και με το σχήμα του κυρίου Μελά, πριν την προσχώρηση αυτού στη μερίδα Κασιμάτη; Και μην μας πει κανείς ότι "με το Μελά "δεν συζητάμε...", γιατί όπως αποδείχτηκε, μια χαρά πηγαίνει η συνύπαρξη στο κοινό ψηφοδέλτιο. 

Αναπάντητο δεν θα μείνει κανένα ερώτημα, γιατί όλες οι επιλογές θα κριθούν σύντομα επειδή υπάρχει η καταληκτική ημερομηνία των δημοτικών εκλογών, όπου ίσως τελικά να ηττηθεί ο κ. Κασιμάτης και ασφαλώς -ταυτόχρονα- οι αντίστοιχες επιλογές των κομματικών μερίδων που με τις ενέργειές τους έχουν αναλάβει την πολιτική τους ευθύνη. Αυτό, θα είναι μια θεραπευτική ευκαιρία, μια ευκαιρία αυτοκριτικής και διορθώσεων, ιδιαίτερα για τον τρόπο ανάπτυξης των προοδευτικών δυνάμεων, που θεωρώ ότι ιδιαιτέρως μας ενδιαφέρει. Και σε αντίθετη όμως περίπτωση η ήττα των κομματικών μηχανισμών είναι δεδομένη, αφού αποδέχονται να εκχωρούν μέρος της αρμοδιότητας και του ρόλου τους, μαζί με την ισχύ που δανείζουν στο δημαρχιακό μέγαρο, διότι περί αυτού πρόκειται. 

Σχ* Στοιχεία της επίσημης ΝΔ στο μπλοκ Κασιμάτη





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρκεί να υπάρχει αξιοπρέπεια.